Beleggen is meer en meer in

In het bespreken van het verleden voelen we ons zekerder dan bij commentaar geven rond de perikelen met de nieuwe Messias Trump. Daarom blikken we eerst terug op de VFB Happening. We hadden het geluk om één van de 2000 deelnemers te zijn. Het was een zeer geslaagd congres waar we terug veel oude bekenden konden ontmoeten, maar ook kennis maakten met heel wat jongeren. Inderdaad beleggen is meer en meer in bij jongeren. Ze hebben ingezien dat stakingen niet een deel van de oplossing zijn in de economische en financiële situatie van ons land, maar net een deel van het probleem. Jongeren beseffen dat ze later hun boontjes zelf zullen moeten doppen.

We zijn de talrijke deelnemende ondernemingen dank verschuldigd. Ze laten ons toe vragen te stellen en ons beter te informeren. Nieuw waren de drie boekenstanden. Uiteraard die van de VFB met een eigen selectie. Alsook Lannoo dat al vorig jaar van de partij was en nu ook Borgerhoff Lamberigts. Er wordt dus kennelijk (terug) gelezen.

Nieuw was de stand van VW gecombineerd met het gratis boek “The Art of Quality Investing”, een samenwerking tussen Luc Kroeze en Compounding Quality van Pieter Slegers. Een handig boekje dat je op weg helpt om te beleggen in de beste ondernemingen ter wereld. En is dat niet waar we naar op zoek zijn: beleggen in de beste ondernemingen van de wereld? Uiteraard moeten we nederig zijn als we ze in ons land willen vinden. Toch had ik regelmatig Lotus Bakeries in gedachten bij het doornemen van de tekst. Niet het Lotus Bakeries van 12000 euro, maar misschien dat van 7000 euro? Alleszins houden we de koers in het oog. Maar zelfs tegen een koers van 7000 euro, zou Lotus duurder zijn dan de magnificent six. We hebben nummer 7, Tesla, er dus afgelaten. Hopelijk hebben we het geluk om te kunnen toeslaan als er nog eens een crash komt, zoals bijvoorbeeld de Covid crash die de koersen tot 50% onderuit duwde. Dus beleggers dienen altijd liquiditeiten in reserve te houden. Dat hebben we al zo dikwijls geschreven.

In The Art of Quality Investing wordt lang en diep ingegaan op de talrijke kwaliteitseisen waaraan een onderneming moet voldoen om tot die uitgelezen krans van aankoopkandidaten te behoren. Op het einde van het boek gaat het dan over de waardering: welke prijs mag betaald worden? Dan wordt het minder prozaisch met allerhande ratio's waaraan moet voldoen worden: EBIT, ROIC, enz. Dat herinnert me aan de brochure die de abonnenten van De Tijd telkens op het einde van het jaar mochten ontvangen. We maakten er in Winnen met Aandelen publiciteit voor, met als voorbeeld Lotus. En juist op het einde van dat jaar verscheen die brochure niet meer. Spijtig. Zeer spijtig. Misschien toch in overweging nemen om ermee terug te komen? De voor de hand liggende reactie kan zijn dat de beleggingsbladen toch dergelijke ratio's voor tal van aandelen in hun tabellen publiceren. Inderdaad, maar hetgeen ons interesseert is een overzicht over minimum 5 jaren. Daarmee wordt een conjunctuurcyclus omvat met zijn hoogtes en laagtes.

In sommige jaarrekeningen kwamen dergelijke overzichtelijke tabellen ook voor. Althans in die ondernemingen die ermee konden uitpakken. Maar het zijn juist die succesvolle ondernemingen waarnaar we op zoek zijn. Ook dat is verleden tijd. Jaarrekeningen zijn door allerhande nieuwe wettelijke verplichtingen uitgegroeid tot soms lijvige boekdelen van 200 of 300 bladzijden. Met het gevolg dat ze niet meer gedrukt worden. Bijgevolg worden ze ook niet meer gelezen. Want wie doet de moeite om op zijn PC een knoeft van 200 of 300 bladzijden door te nemen? Of vooruitgang die niet altijd vooruitgang is. Niets belet evenwel de ondernemingen om afzonderlijke zo'n overzichtelijke cijfertabel over verschillende jaren op hun website te plaatsen. Een belegging voor de toekomst moet ook rekening houden met wat er in het verleden gebeurd is.Wie geeft gevolg aan deze oproep?

Terugkomend op de zoektocht naar de kwaliteitsaandelen voor onze portefeuille verwijzen we ook naar het interview dat Pierre Huylenbroeck in nr. 256 van Mister Market Magazine had met Pieter Slegers van Compounding Quality: “Liever winnaars die winnaars blijven, dan verliezers die winnaars kunnen worden.” Op het einde gaf hij vier voorbeelden: de luxegroep LVMH, Melexis, Evolution Zweden en San Lorenzo. Persoonlijk hebben we in een volgend nummer van MMM de voorkeur gegeven aan de luxegroep Hermès i.p.v. LVMH. Uit de trading update voor het eerste trimester blijkt dat ze toch niet ongevoelig zijn voor het turbulent klimaat. Hermès weliswaar wat minder.

Twee van die vier zijn misschien niet gekend, Melexis des te meer. De voorzitster van Melexis, mevrouw Chombar, en de ceo, de heer Biron, waren ook op de Happening aanwzig om de talrijke medeëigenaars van Melexis een hart onder de riem te steken. De cfo van de verwante onderneming X-Fab was er om de beleggers op te peppen. In beide gevallen was het nodig. Wie had ooit kunnen denken dat Melexis richting 40 euro zou dalen? Waar is de ondergrens voor een kwaliteitsaandeel eenmaal de bal naar omlaag rolt? Ik had ook niet verwacht dat X-fab naar een niveau van 3,50 euro zou vallen. Natuurlijk, er is ook zo iets als conjunctuur en beursklimaat. De chipsector heeft het niet onder de markt. Als daarenboven de autosector, mede dankzij Trump, in het verdomhoekje wordt gedrongen, dan is het probleem alleen maar groter. Het is nu uitkijken of de V.S. al dan niet in recessie gaan. En wat dat zal doen met de leerling tovenaar in het Witte Huis.

DE TIPS VOOR HET JAAR

Op het einde van de dag waren er de klassieke tips. Het doet natuurlijk altijd plezier als er een aantal namen tussen staan die we in de vorige maanden in onze rubriek genoemd hebben. We denken aan de Nederlandse technologiewaarden ASMI en ASML. Ze waren beide de laatste tijd al fors teruggevallen zonder dat Trump als zondebok kon aangewezen worden. Recent stelde De Belegger nog dat ASML een onmisbare schakel blijft voor geavanceerde chips, ondanks de onzekerheid rond de handelsoorlog. Melexis en X-Fab zijn nog twee namen die in deze rubriek regelmatig terugkomen. Beide hebben ondertussen hun laagste koersniveau's verlaten. Een illustratie dat men moet durven (bij)kopen als de noteringen in kwaliteitsaandelen fors doorzakken.

Dan waren er onze twee favoriete holdings: Brederode en Sofina. De beurzen dalen in hun geheel en dus gingen beide mee, zij het beperkt. EVS werd die dag ook als voorbeeld gegeven. Dit aandeel op een groeipad heeft een geschatte k/w van amper 12. Geen productiefaciliteit in de VS, maar de concurrenten evenmin. Hier houd ik de koers in het oog, want het niveau wordt gesteund door in verhouding forse inkopen van eigen aandelen. Dat programma loopt nu naar zijn einde. Wellicht wordt het verlengd.

DEME ontbrak evenmin. Ondertussen is er een forse overname gebeurd: een opportuniteit die gegrepen werd en die de groep Ackermans & van Haaren versterkt in een activiteit die de wind in de zeilen heeft. Dit terwijl bij AvH ook de banksector van Delen in Nederland op het overnamepad blijft. Origineler bij de klassieke tips tenslotte waren de namen Bonava, Focusrite, IDE Peet's. De bekende Nederlandse bank ABN Amro, uit een sector die het goed doet, omdat nog gerekend wordt op renteverlagingen in Europa, sloot de rij. Nog besluiten met analist BramVanhevel van Leleux Associated Brokers die AB Inbev als eerste van een vijftal naar voor schoof. AB Inbev is al een tijd aan een herontdekking toe en wint aan belang omdat het een belangrijke brouwer is in de VS, die dus geen last heeft van de invoerperikelen.

DAN IS ER  DUS TRUMP!

Uiteraard kunnen we aan deze man niet voorbij. We willen ons beperken omdat er al zoveel om te doen is geweest. Daarom alleen een paar positieve punten. Met zijn voeten vooruit en in een taal elke president onwaardig, zeker die van de belangrijkste mogendheid in de wereld, is hij erin gevlogen met zijn invoerheffingen en handelsbeperkingen. Uiteraard ging de beurs in de V.S. onderuit en in het zog alle andere markten. Maar belangrijker was dat de Amerikaanse dollar, de reservemunt van de wereld, kopje onder ging. Waarom? Omdat de dollar massaal verkocht werd, waarbij we in het midden laten of China daarvoor mee verantwoordelijk was. Die verkochte dollars kwamen van de verkoop van Amerikaanse overheidsleningen. Dalende koersen joegen de lange termijnrente naar 4,5%. En de voorzitter van de Federal Reserve is voorlopig niet van plan om Trump met een renteverlaging te steunen. Trump dreigt met afzetten? Dan kan de dollar nog lager. Dat wordt duurdere overheidsfinanciering voor een land dat massaal moet lenen. De V.S. moeten al  op heel de wereld rekenen om het nieuw papier op te nemen. Op het einde wordt dat goed nieuws. Trump, die voor zijn succes de beurs als referentiepunt heeft, moest al inbinden. Zal inbinden, zal een meer realistische koers moeten varen.

Uiteraard zijn daarmee de economische, monetaire en financiële problemen niet van de baan. De wereld is fundamenteel veranderd. In een klimaat, waar de wind van alle kanten kan komen, worden bedrijven terughoudend in hun investeringen. Dat oogt niet goed voor de conjunctuur in de volgende maanden en evenmin voor een rustig beursklimaat. Een hoge volatiliteit is er, en zal er zijn. Volatiliteit rijmt met opportuniteit. Dat biedt kansen op korte termijn voor het meer speculatief gedeelte van de portefeuille.

SECTOREN IN DE GUNST

Toch altijd voorzichtig blijven. Weinig bestuurders en kaderleden steken vooralsnog hun nek uit en kopen eigen aandelen. Opportunistisch worden wel optieplannen opgesteld om van de gedaalde koersen te profiteren. Van die koersen die de juiste waarde van de aandelen niet weergeven wordt door talrijke ondernemingen gebruik gemaakt om meer aandelen in te kopen: Ageas, Barco, Bekaert, Jensen, Sipef, Tessenderlo e.a. We zien bloktrades, wellicht van beleggingsfondsen die met uittreders te maken hebben.

De beurs stijgt en daalt dus in zijn geheel. Jawel, maar daarom niet in alle sectoren in dezelfde mate. Of zelfs integendeel in de sector van de defensie. In het vorig nummer trokken Etienne Verhelle en uw dienaar de aandacht op een nieuw gelanceerde ETF bij Wisdom Tree. Testaankoop Invest, nr. 117, besteedde er zeer recent twee bladzijden aan “geschikt voor beleggers met een evenwichtig of dynamisch risicoprofiel.” De juiste benaming van deze ETF is: Europe Defence UCIT'S ETF. Het “noteert in euro op Xetra, Londen en Milaan en belegt in zowat 20 aandelen. Een geconcentreerde portefeuille waarbij de beleggingen in de top drie (beurslievelingen Rheinmetall, Leonardo en Saab) goed zijn voor 43% van de totale portefeuille. Dat unieke fonds is onze topaankoop binnen de sector.” stelt Testaankoop Invest. En verder. “In die sector blijven BAE Systems, Thales en het Amerikaanse Lockheed Martin ook koopwaardig.” Ons zal het niet verwonderen als andere vermogenbeheerders ook op die defensiekar springen met een eigen product. En zo gebeurt het dan dat aandelen te ver doorstijgen. Maar dat is waarschijnlijk nog niet voor nu. Een kans voor de stockpickers om er de beste uit te kiezen?

Over het goud en de goudmijnen hebben we het in het vorig nummer al gehad. We trokken meer bepaald de aandacht op de goudmijnaandelen die met hun hefboom de koers van het goud onvoldoende gevolgd waren. De twee grootste Barrick Gold en Newmont Corporation zijn de grootste en worden daarom het meest aanbevolen. “Het aandeel Agnico Eagle Mines behoort tot de favorieten volgens de beursexperts.” Zie De Tijd (17.04). Goudmijnen hebben doorgaans hoge vaste uitbatingskosten. Eens de productiekostprijs overschreden wordt, wordt de hogere goudprijs praktisch zuivere winst. De aanbevelingen van beurshuizen in de V.S. beginnen hun rol te spelen. Recent zagen we een Amerikaanse bank Newmont aanbevelen. Meteen goed voor een koersstijging van 10%, en ondertussen al meer. De goudprijs blijft immers stijgen. Heet dat momentumbeleggen? Wellicht niet. Het zijn vooral diverse centrale banken die voor het volume zorgen. Zeker een stuk diversificatie t.o.v. de dollar in het aanhouden van reserves. Omwille van die hefboomwerking gingen de goudmijnen met 50% al dubbel zo hoog t.o.v. de stijging van de goudprijs zelf. Het maandblad Invest van Testaankoop blijft koper van goudmijnaandelen “over het algemeen.” Wat dat laatste betekent wordt wellicht verduidelijkt in een aangekondigde uitgebreide analyse, in het volgende nummer. Opgepast: laten we niet overdrijven. In euro's zijn goud en goudmijnaandelen veel minder gestegen. Opgemerkt dat er al enige tijd een goudfonds in Brussel noteert? Gold Bullion Securities.

De beurs van Brussel is rijk aan gvv's. Die vastgoedwaarden genieten van de indexatie van de huurprijzen. Dat in Europa de rente nog naar omlaag kan/zal helpt natuurlijk in de concurrentie met andere aandelen en obligaties. Wereldhave Belgium pakte uit met een huurtoename van 11,4% in het eerste kwartaal van dit jaar. Anderen zullen volgen, te meer daar ze in vele gevallen nog onder hun intrinsieke waarde noteren. Zie daarvoor het aantrekken van de koers van Cofinimmo, dat in deze rubriek al meermaals vernoemd werd. De intrinsieke waarde bedraagt 93 euro. Dossmann van Jefferies wordt in De Tijd van 16.04 als volgt geciteerd: “Cofinimmo is aantrekkelijk gewaardeerd tegen een korting van 37% op de netto actiefwaarde. Nu de schuldgraad onder controle is kan Cofinimmo dit en volgend jaar weer een netto-investeerder worden en zo de winst per aandeel opkrikken.” We informeren maar. Wie eerder durfde instappen tegen 55 euro en onder 60 euro zit goed. Het is altijd hetzelfde: kwaliteit durven kopen als de prijs juist zit. Een eventuele herwaardering komt later wel.

We noemden maar een paar groepen van aandelen die minder kwetsbaar zijn. Er zijn er gelukkig nog die minder conjunctuurgevoelig zijn.

GREENYARD: EN NU DE VOLGENDE

En er zijn nog sectoren, en dus bedrijven, die in moeilijke tijden kunnen floreren. Maar laten we maar voorzichtig blijven. In het artikel in vorig nummer stelden we vermetel dat Jensen boven de 50 zou blijven. We staan ondertussen terug dichter bij 40. Sofina zou niet meer onder 240 gaan. Trump besliste er anders over. Maar is 200 euro nu een bodemkoers voor Ackermans? Wellicht wel want ook Sipef kwam met een stevig kwartaalrapport, dat een beter jaarresultaat belooft voor 2025. Dus 60 euro voor Sipef toch een bodemkoers? Toch opgepast: de winst zal in dollars stijgen. Quid in euro's???

We vroegen ons ook af wie in april de opvolger zou zijn van Exmar, Smartphoto en Roularta. Het werd dus Greenyard. En dus wordt de vraag nu: wie verlaat Euronext Brussel in mei? Ik denk dat er nog voldoende kandidaten zijn die van de huidige malaise en de goedkope prijzen willen profiteren. Of zoals Bart Goemaere, uitgever van Beurstips, schreef: “Net voor Greenyard de cijfers fors zal zien verbeteren, happen de overnemers toe.” Kun je ze ongelijk geven? Die zin kan nog op een aantal Belgische valuewaarden toegepast worden. Van onze Overheid moet de beurs alvast geen steun verwachten. Integendeel.

Roland Van der Elst

21.04.2025